zwiniemy teraz cewkę złożoną z wielkiej liczby takich pętli, to otrzymany solenoid, którego pole magnetyczne będzie zupełnie identyczne z polem magnesu sztabkowego, będzie polem dipolowym (rys. 3.15).<br>Gdybyśmy nawinęli bardzo długi solenoid o małym przekroju, wtedy jeden jego koniec bardzo odległy od drugiego zachowywałby się w przybliżeniu jak pojedynczy biegun magnetyczny. Pole jego byłoby zbliżone do pola ładunku punktowego. Ale tylko zbliżone. Mianowicie wewnątrz solenoidu pole ma kierunek przeciwny niż na zewnątrz (rys. 3.16). Jeżeli byśmy obliczyli strumień tego pola przez zamkniętą powierzchnię obejmującą biegun cewki, to otrzymalibyśmy wartość zero! Przez powierzchnię tę bowiem tyle samo linii wychodzi na zewnątrz