zachodzie słońca w rudziejącym kręgu fabrycznych murów.<br>Wróble bezimienne. Skrzydlaci obywatele kosmosu.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;KRĘGI ŚWIĘTE&lt;/&gt;<br><br>Pan Bóg zagląda do łódzkiego domu tylko przez grube szyby bibliotecznej szafy, gdzie mieszka w gościnnych tomach poezji. Ojciec Go częstokroć wyciąga z wierszami romantyków i napełnia gabinet dźwiękiem Jego imienia. Czasem też "na Anioł Pański biją dzwony" albo polatuje nad tatusiowym gabinetem modlitwa z "Klątwy": "Oczyść mą duszę, święty Boże! Do Ciebie serce wznoszę...", bo nasze i bliskie sercu jest wszystko, co romantyczne i polskie. Ale ściany domu nie oglądają żadnych świętych symboli ani obrazów. Jeśli już u rodziców pojawia się Bóg, to jeden jedyny i