Panienko moja dobra, która na czoło ciche<br>Pieszczotą dłonie zsyłasz jak ptaki najłaskawsze,<br>Najsmutniejszemu z ptaków, co w moich piersiach bije,<br>W ogrody oczu pozwól zabłąkać się na zawsze.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;MODLITWA&lt;/&gt;<br><br>Czemuś mi, Panie, zabrał tamtych ust kochanie<br>I dałeś usta inne, pełne żądzy, za nie?<br>Czemu, jako ptak skrzydłem, serce bije trwogą<br>I znaleźć usta w ustach kochania nie mogą?<br><br>I oczy, które winny być zwierciadłem grzechu,<br>W źrenicach moich topisz i w moim oddechu,<br>I jak ogniem przepalasz nimi duszy strunę,<br>Gdy po niej, tonąc w oczach, oczami przesunę.<br><br>Ty, któryś z serca mego czynił lutnię drżącą,<br>Z dźwięków zbudował