w roli planisty nastawionego na powszechne dobro, teoria wyboru publicznego ujmuje państwo jako zbiorowość podmiotów, z których każdy forsuje własne interesy. Wielu ekonomistów reprezentujących omawiany nurt wskazuje na te interesy jako przyczynę, np. braku energicznych działań restrukturyzacyjnych, które hamowane są przez grupy interesu, o ugruntowanej pozycji w tradycyjnych sektorach, zdolne blokować dostęp do zasobów sektorom nowo powstającym.<br>Teoria neoinstytucjonalna, pochodząca głównie od Northa (1987), stała się innym, jeszcze istotniejszym czynnikiem wpływającym na zmianę orientacji ekonomii porównawczej. W wyniku przejścia na nowe narzędzia badawcze, nastąpił wzrost zainteresowania strukturą własności jako podstawową instytucją gospodarki, wyznaczającą macierze bodźców dla podmiotów. Zaś poprzez powiązanie praw