zimny tusz". Chciałem go zatrzymać, aby mieć partnera do picia, z troskliwością braterską powiedziałem "serce sobie spieprzysz", wiedząc, że Tęgopytek boi się nagłego zejścia, ale wypita poprzednio gorzałka uczyniła z Roberta desperata gotowego wleźć w parującą wannę, odpowiedział mi nonszalancko "im szybciej, tym lepiej". Tak więc zostałem ze śniętą trójką, blondyna siedząca po mojej prawej stronie pochrapywała lekko z głową zwieszoną na piersi, pozostali siedzieli nieruchomo, wpatrzeni w ściany, a może w coś, co widzieli tylko oni, o okno zatłukł się jakiś zbłąkany członek Ligi Zdrowia Psychicznego, smutne jesienne popołudnie; nie pozostawało mi nic innego, jak nalać na dno szklanki nieco