Typ tekstu: Książka
Autor: Zarzycki Jan
Kuryszko Jan
Tytuł: Anatomia mikroskopowa zwierząt i człowieka
Rok: 1995
1. Skóra (cutis s. derma)
Skóra (ryc. 169, 170) składa się z: 1. naskórka (epidermis) pochodzenia ektodermalnego, 2. skóry właściwej (cutis propria s. corium) pochodzenia mezenchymalnego, która łączy się z tkankami głębiej leżącymi za pomocą tkanki podskórnej (subcutis s. tela subcutanea), także pochodzenia mezenchymalnego.
Przy otworach ciała skóra przechodzi w błonę śluzową. W miejscach szczególnie eksponowanych, tj. narażonych na działanie czynników mechanicznych (podeszwy, opuszki palców, nos, lustro nosowe, ryj itp.), naskórek jest gruby, a nawet może wytwarzać twory o znaczeniu mechanicznym, jak kopyta, rogi, pazury, paznokcie. W tych miejscach skóra nie ma włosów lub jest nieznacznie owłosiona. Pozostała część skóry jest
1. Skóra (cutis s. derma)<br>Skóra (ryc. 169, 170) składa się z: 1. naskórka (epidermis) pochodzenia ektodermalnego, 2. skóry właściwej (cutis propria s. corium) pochodzenia mezenchymalnego, która łączy się z tkankami głębiej leżącymi za pomocą tkanki podskórnej (subcutis s. tela subcutanea), także pochodzenia mezenchymalnego.<br>Przy otworach ciała skóra przechodzi w błonę śluzową. W miejscach szczególnie eksponowanych, tj. narażonych na działanie czynników mechanicznych (podeszwy, opuszki palców, nos, lustro nosowe, ryj itp.), naskórek jest gruby, a nawet może wytwarzać twory o znaczeniu mechanicznym, jak kopyta, rogi, pazury, paznokcie. W tych miejscach skóra nie ma włosów lub jest nieznacznie owłosiona. Pozostała część skóry jest
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego