która zbiera wody środkowego Tybetu i wpada do zatoki Martaban, czyli do Morza Andamańskiego, u wybrzeży Birmy. Po noclegu w niewielkiej osadzie koło Amdo wyruszyliśmy wcześnie.<br>Wkrótce minęliśmy Nag-czu. Krajobraz wielkich zakładów chemicznych, hut, rafinerii ropy naftowej tworzył kontrast z otoczeniem wysokogórskiej wyżyny.<br>Około 15 km za Nag-czu, boczną, terenową drogą dojechaliśmy do pasterskich namiotów. Tutaj mieszkała siostra jednego z kierowców. Namiot, do którego nas zaproszono nie miał nic z wygody mongolskich jurt; była to tymczasowa siedziba na cieplejszą porę roku. Piliśmy ciepłą herbatę z mlekiem jaczym, co było dość sympatyczne i gasiło pragnienie, ale przezornie podziękowaliśmy za campę