najdrobniejszych uczynków dnia codziennego począwszy. Ludzkość na pewno nie po raz ostatni przeżywa dnie równie ciemne, jak obecne. Nienawiść i pogarda z pewnością zburzą wiele jeszcze miast, a od ich uderzeń wiele w przyszłych wiekach będzie płynąć krwi. Nie mam żadnych złudzeń. Jeśli więc można czegokolwiek pragnąć, to czasu krótkiej bodaj odbudowy, dźwignięcia się z tej nędzy i podłości, w których teraz grzęźniemy. Wiem, że i wtedy, w tym czasie ocalenia, ludzie będą cierpieć, będą zabijać i będą nienawidzieć. Lecz niechże te głosy niezmiennego zła nie brzmią najdonośniej, niech ich mrok nie zaciemnia wszystkiego i niech ponad tym najsmutniejszym ze światów