Typ tekstu: Książka
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
wyczuwalności.
Intensywność ocenia się z użyciem zestawu roztworów n-butanolu jako skali wzorców. Wynikiem pomiaru zespołowego jest mediana rozkładu co najmniej ośmiu wskazań klasy intensywności zapachu (wskazań wzorca lub przedziału między sąsiednimi wzorcami).
Obliczenia liczby jednostek zapachu wykonuje się, korzystając z prawa Webera-Fechnera wiążącego intensywność wrażeń zmysłowych z siłą bodźca.
W odniesieniu do pomiarów stężenia odorantów może ono być wyrażone równaniami (patrz p. 3.3.1):
Określenie kilku wartości IR -po różnych rozcieńczeniach R -umożliwia obliczenie współczynnika Webera-Fechnera (k). Znalezienie wartości rozcieńczenia, po którym zapach próbki przestaje być wyczuwalny dla 50% oceniających (R50% ),
W przypadkach gdy zanieczyszczenia ocenianego gazu
Intensywność ocenia się z użyciem zestawu roztworów n-butanolu jako skali wzorców. Wynikiem pomiaru zespołowego jest mediana rozkładu co najmniej ośmiu wskazań klasy intensywności zapachu (wskazań wzorca lub przedziału między sąsiednimi wzorcami).
Obliczenia liczby jednostek zapachu wykonuje się, korzystając z prawa Webera-Fechnera wiążącego intensywność wrażeń zmysłowych z siłą bodźca.
W odniesieniu do pomiarów stężenia odorantów może ono być wyrażone równaniami (patrz p. 3.3.1):
Określenie kilku wartości IR -po różnych rozcieńczeniach R -umożliwia obliczenie współczynnika Webera-Fechnera (k). Znalezienie wartości rozcieńczenia, po którym zapach próbki przestaje być wyczuwalny dla 50% oceniających (R50% ),
W przypadkach gdy zanieczyszczenia ocenianego gazu
wyczuwalności.<br>Intensywność ocenia się z użyciem zestawu roztworów n-butanolu jako skali wzorców. Wynikiem pomiaru zespołowego jest mediana rozkładu co najmniej ośmiu wskazań klasy intensywności zapachu (wskazań wzorca lub przedziału między sąsiednimi wzorcami).<br>Obliczenia liczby jednostek zapachu wykonuje się, korzystając z prawa Webera-Fechnera wiążącego intensywność wrażeń zmysłowych z siłą bodźca. <br><gap reason="tab"><br>W odniesieniu do pomiarów stężenia odorantów może ono być wyrażone równaniami (patrz p. 3.3.1):<br><gap><br>Określenie kilku wartości IR -po różnych rozcieńczeniach R -umożliwia obliczenie współczynnika Webera-Fechnera (k). Znalezienie wartości rozcieńczenia, po którym zapach próbki przestaje być wyczuwalny dla 50% oceniających (R50% ),<br><gap><br>W przypadkach gdy zanieczyszczenia ocenianego gazu
