będzie ostatnie, braterskie przypieczętowanie sojuszu.<br>Posłowie z hałasem zerwali się z miejsc i zawołali zgodnie:<br>- Tak, tak, przypieczętujmy przyjaźń!<br>Twarz Milona skurczyła się ze złości i zakłopotania.<br>Trzeźwym zupełnie wzrokiem rozejrzał się, wstał ciężko, a fałdy na twarzy rozciągnęły się w szyderczym uśmiechu.<br>- Ofiaruję to wino cypryjskie naszej wspólnej patronce, bogini zemsty i zwycięstwa, młodzieńczej Nike! - i chwyciwszy puchar z ręki Sotiona, chlusnął wino na mały marmurowy posążek skrzydlatej bogini, stojący na ołtarzu między łóżkami. Większość biesiadników poszła za jego przykładem. Kastor, któremu poprzednie kielichy zaprószyły już nieco głowę, nie bardzo orientował się, co się dzieje, zawołał ze śmiechem:<br>- A ja