nowa porcja odwiedzin. Codziennie widzieć te wasze ohydne dramaty, oglądać wyprute psychiczne bebechy wraz z ich zawartością, patrzeć na metafizyczne pępki, nadziane na patyczki i sprzedawane jako kandyzowane owoce!<br><br>&lt;page nr=64&gt;<br> Z coraz większą furią<br>A! I ja się kiedyś dorwę do życia. Mówię otwarcie, że długo to trwać nie będzie. Nie boję się śmierci, tylko chciałbym ujrzeć jeszcze jedną transformację mojej osoby - raz przejść się po ulicach waszego miasta. Wyjść z tej przeklętej dziury tak, jak niegdyś wychodziłem z Towru.<br> Mordercy syczą z wymierzonymi w niego sztyletami<br><br>SCENA DRUGA<br> Ciż sami. Przez drzwi w głębi wchodzi Florestan i nie zdejmując kapelusza zbliża