w płocie i oto już tylna, ślepa ściana świronu.<br>Polek wciska się pomiędzy tę ścianę i płot krzywy, chwiejący się. Jest tu szczelina, w której kury zażywają drzemki poobiedniej. Nikt z ludzi tu by się nie pomieścił, lecz dla Polka starczy przestrzeni. Jest to bowiem przejście alarmowe, wypróbowane niejednokrotnie.<br>Chłopiec brnie przez miękkie dołki, wykokoszone przez kury. Czasem schwyci go za koszulę jakiś gwóźdź zardzewiały, czasem płot trzaśnie pod naporem ciała.<br>Panfil zaczyna się denerwować po drugiej stronie świronu. Biega jak szalony wzdłuż swego drutu, brzęczy przeraźliwie łańcuchem. Polek dociera już do ciasnego przejścia między świronem i stajnią, w którego wylocie