zaprezentuję moich <br>uczniów. Jest ich dwudziestu czterech - rzekł pan Kleks.<br><br>- &lt;orig&gt;Aga&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;ak&lt;/&gt;! - rozległ się głos Mateusza z tylnej <br>kieszeni pana Kleksa.<br><br>- A to jest mój ulubiony szpak Mateusz - dodał <br>pan Kleks wyjmując go z kieszeni.<br><br>Pan Bogumił Kopeć przyjrzał się nam uważnie, pogłaskał <br>Mateusza i rzekł bawiąc się końcem swojej bródki:<br><br> - Wielki to dla mnie zaszczyt powitać cię, <br>mój Ambroży. Bardzo też chętnie oprowadzę twych <br>uczniów po mojej fabryce dziur i dziurek. Tylko pamiętajcie, <br>chłopcy - zwrócił się do nas - w fabryce <br>nie wolno niczego dotykać.<br><br>Po tych słowach owinął lewą nogę dookoła prawej, <br>palce obu rąk pozaplatał jak dwa warkoczyki i