naiwnych. <br>&lt;tit&gt;STRACHY POLNE&lt;/&gt;<br>Kiedy mówimy o urodzie kapliczek i rzeźb, zwróćmy też uwagę na zjawisko niemal nie dostrzeżone przez etnografów - strachy, na ptactwo i na dziki, piękny przykład korespondencji między dawną twórczością ludu a sztuką współczesną. <br>O strachach wiemy niewiele. Milczą o nich zapiski etnografów, nie były "kulturą materialną", radłem, broną czy żurawiem. Nie widzieli ich malarze wędrujący po wsiach, a ściślej - nie dostrzegali w nich interesującego tematu. Nie mieściły się w pojęciu sztuki, stanowiąc zjawisko odrębne ni to teatru, ni to marionety, ni to obyczaju. Strachy zafascynowały dopiero artystów współczesnych, umiejących docenić działania przestrzenne, ekspresję form, walor instalacji. Zwrócił na