Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Szable dla oficerów wytwarzały firmy G. Borowskiego i A. Manna, warszawska Fabryka Wyrobów Metalowych Konrada Jarnuszkiewicza i lwowska firma "ARMA" (produkująca rękojeści). Głownie przepisowych szabel wzoru oficerskiego miały 80 cm długości, 3,6 cm szerokości, krzywiznę na 3,2 cm, były obustronnie szlifowane wklęsło w bruzdę i miały obosieczne pióro długości 22 cm. Ich pochwy ze stalowej niklowanej blachy miały dwa pierścienie nośne z ruchomymi koluszkami i ostrogę. Prywatne szable tego wzoru (w które zaopatrywali się oficerowie na koszt własny) różniły się od przepisowych parametrami rękojeści i głowni - głownie miały więcej bruzd lub strudzin, większą krzywiznę
były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Szable dla oficerów wytwarzały firmy G. Borowskiego i A. Manna, warszawska Fabryka Wyrobów Metalowych Konrada Jarnuszkiewicza i lwowska firma "ARMA" (produkująca rękojeści). Głownie przepisowych szabel wzoru oficerskiego miały 80 cm długości, 3,6 cm szerokości, krzywiznę na 3,2 cm, były obustronnie szlifowane wklęsło w bruzdę i miały obosieczne pióro długości 22 cm. Ich pochwy ze stalowej niklowanej blachy miały dwa pierścienie nośne z ruchomymi koluszkami i ostrogę. Prywatne szable tego wzoru (w które zaopatrywali się oficerowie na koszt własny) różniły się od przepisowych parametrami rękojeści i głowni - głownie miały więcej bruzd lub strudzin, większą krzywiznę
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego