rozmyślania, jeśli sami<br>nieskłonni są do śpiewów". Zgodnie z życzeniem filozofa<br>zamknięto więc okna więzienia; zduszony śpiew kłębił się<br>w wilgotnych korytarzach i celach.<br> Kant - mówi Heine - podobny był do zegara z wieży<br>królewieckiej: beznamiętny i dokładny.<br> Zdarzały się co prawda i nieprzewidziane rozrywki:<br>proszony obiad, przewlekła partia wista, spacer bryczką<br>barona M. czy odwiedziny znakomitego cudzoziemca. Bywało też, że<br>po spacerze odwiedzał Greena, angielskiego<br>kupca. A że przypadało to na czas poobiedniej drzemki<br>gospodarza, wchodził na palcach, zagłębiał się w fotelu<br>i zasypiał. Po chwili zasypiał obok i Ruffman, dyrektor<br>banku królewieckiego i stały bywalec domu. Dobre sny<br>wylatywały z