dobrego. Wśród artystów jest mało takich, którzy chcą mieć wątpliwości. Bo to z pozoru wcale nie pomaga. Ale wątpliwości, poczucie porażki czy nawet świadomość pewnej klęski artystycznej pozwalają mi spojrzeć na siebie inaczej. Może ten krok w tył jest dobry; ażeby nabrać dystansu - do siebie i do ludzi. Potem można budować. Mam się za artystę prowincjonalnego i drugorzędnego. Nie ma w tym żadnej fałszywej nuty; uważam, że to jest pozycja wyjściowa świetna, ona pozwala na bardzo wiele... Artyście tak zwanemu "pierwszorzędnemu" wolno mniej.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Czy bardzo pragniesz się podobać?&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Nie umiem malować na wystawę, do galerii. Byłoby nieprawdą, gdybym powiedział, że nie