mało uważni i obchodzi nas na co dzień tylko to, co boli, z lekceważeniem myślimy o tej cudownej konstrukcji naszego ciała. Kości nie bolą, nie wysyłają sygnału, że za mało o nie dbamy i nawet dziurawe jak sito dźwigają jeszcze całkiem pokaźne ciężary. Coraz cieńsze i słabsze, pozbawiane systematycznie naturalnego budulca, mówią o nadchodzącej starości. Niestety, ten proces zaczyna się już od 35 roku życia. Umykający niepostrzeżenie wapń zachowuje się jak pieniądz w rękach lekkomyślnego bankiera. Jeszcze niedawno skarbiec był pełen i nic nie wróżyło bankructwa, kiedy nagle (?) zaczął świecić pustkami.<br> Wapń, ten niezwykły podróżnik, jest pierwiastkiem fascynującym, i to z