się ewakuować i jeszcze powiadomić straż pożarną. Przecież mógł zginąć.&lt;/&gt;<br>Po turnieju kwalifikacyjnym zadzwoniła do męża i opowiedziała mu, co się stało.<br>&lt;q&gt;- Moja głowa w tym, żeby przeżył to jak najmniej dotkliwie. I chyba udało mi się tak Adamowi przekazać tę wiadomość. Jest nam oczywiście bardzo smutno. Włożyliśmy w ten budynek nie tylko kapitał, ale także serce.&lt;/&gt;<br>Niewiele brakowało, aby w pożarze spłonęły trofea Adama Małysza.<br>&lt;q&gt;- Puchary męża mieliśmy przenieść tam w poniedziałek. Szczęście w nieszczęściu, że ten pożar nie wybuchł później. Cieszę się też, że mogę liczyć na rodzinę i znajomych, którzy nie pozostawili mnie samej w tych trudnych chwilach