antycyklonalnych. Jest to powietrze odznaczające się stosunkowo małą wilgotnością, w zimie przynoszące znaczne spadki temperatury, a więc pogodę mroźną przy bezchmurnym niebie, lub z niewielkim zachmurzeniem, bez opadów. W lecie adwekcje tego powietrza formują pogodę słoneczną, gorącą i suchą, wzmagającą konwekcję termiczną, w wyniku której obserwuje się wzrost częstości występowania burz termicznych.<br> Średnia roczna częstość adwekcji powietrza polarno-kontynentalnego (PPk) wynosi ok. 29% (tab. 9.4.1). Ten rodzaj powietrza najczęściej występuje w lutym oraz wiosną i jesienią. Średnia jego frekwencja w wymienionych okresach roku wynosi ponad 34%. Stosunkowo duża częstość występowania mas powietrza kontynentalnego w przejściowych porach roku jest spowodowana