w nas głęboko przekonanie o nierówności ludzkich istnień, z drugiej strony faszyzmy, a na inną modłę, z innych wychodząc założeń materializm dziejowy, ukazują nam groźne widowiska, jak w praktyce rozdział pomiędzy człowiekiem a człowiekiem może wyglądać. Gdy się pod tym kątem spojrzy na gestapowców wyrzynających Żydów, lub na komunistów likwidujących burżuazyjną inteligencję - trudno oprzeć się gorzkiemu stwierdzeniu, że zasada, która wymierza ich stosunek do ludzi, nie jest znów dla nas [?] tak czymś bardzo obcym i dalekim. Drogi ludzkiego umysłu bywają śliskie i czasem niewielki krok dzieli intelektualistę przy biurku od działającego gdzieś sprawnie opryszka idei. Człowiek z kolei, wbrew temu co