wykład naukowy nie powinien zbytnio różnić się od występów aktorów i piosenkarzy.<br>Larsen Dantzig stał teraz przy stoliku i przerzucał kartki odczytu. Następnie odłożył je i zbliżył się do pierwszego rzędu słuchaczy, jakby chciał pokazać, że klasyczny podział na wykładowcę i publiczność wcale mu nie odpowiada. Że on sam jest, by tak rzec, razem z publicznością. Być może jest nawet jednym z nich. Zapewne chciał podkreślić i to, że jest człowiekiem - właśnie tak jak jego słuchacze. Co jedynie dla ludzi nie wątpiących we własne człowieczeństwo mogło zabrzmieć dziwnie, a nawet prowokująco. Ale profesor nie był człowiekiem respektującym konwencjonalne przesądy. Przeciwnie, z miejsca stwierdził