i mówi o trzech rzeczach, które widzi.<br>Pojedynczym osobom udaje się trzymać faktów, np. "Siedzisz, masz flanelową koszulę, kąciki ust skierowane do dołu". Większość natomiast wypowiada raczej przypuszczenia <br>- dziewczynie z opuszczonymi kącikami ust ktoś na pewno powie: "Widzę, że jesteś przygnębiona". A przecież tego nie widać gołym okiem, zresztą mogłaby być zmęczona, a nie smutna. Po tym ćwiczeniu pacjenci częściej pytają swoich współtowarzyszy o uczucia, zamiast twierdzić: "Wiem, co czujesz".<br>W drugim ćwiczeniu jednej osobie z grupy przykleja się na plecach kartkę z nazwą jakiegoś stanu emocjonalnego - powiedzmy "czułość" albo "zniechęcenie" - tak żeby nie widziała, co tam jest napisane. Pozostali uczestnicy opisują