duszy", jako "obecności"). Albowiem byt ludzki jest swoiście wyróżniony, całkowicie niesprowadzalny do owej postaci bytu rzeczowego. Bo bytem ludzkim, o &lt;hi rend="italic"&gt;które pytamy jesteśmy my sami, a bycie jego jest "byciem-moim"&lt;/&gt;. Specyfiką owego bytu (Heidegger nazywa go "Dasein", "bycie-tu") jest to, iż "w byciu jego chodzi mu o własne bycie", że ma stosunek do własnego bycia, a jest to pierwszy etap na drodze ku pytaniu o sens Bycia w ogóle...<br>I dalej. Wedle Heideggera, &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; charakteryzuje się w byciu swoim przez to, że nie ma on żadnej stałej "quidditas", że nie jest byciem określonym raz na zawsze, skończonym i zamkniętym