to był major Stuposz, a drugi - chorąży Pawłowski... O Stuposzu krążyły gadki, że znaczy więcej niż dowódca<br>pułku, bo to "ich człowiek" (nie miałem wtedy pojęcia o roli "dwójki" w wojsku, zdawało mi się, że "oni" - to góra w Generalnym Inspektoracie).<br>Otóż Stuposz porozmawiał z Barbackim, bo Gedroniec z kolei był człowiekiem Stuposza, i generał odjechał, a ja do szkoły podoficerskiej nie poszedłem.<br>Po trzynastu latach, w 1944 roku, kiedy rozbiłem pod Kamienną Gedrońca, ten po przesłuchaniu tak się odezwał: "Jednak na panu, panie Bida, tośmy się pierwsi poznali... " A ja mu na to: "No i chorąży Pawłowski!" Miałem na myśli, że