nocy przy sprzyjającym silnym wietrze podłożył ogień i puścił całą Birkę z dymem.<br> Zrujnowani pogorzelcy upadli na duchu. Jedni powędrowali w świat, inni popadli w nieróbstwo i pijaństwo. Pieniądze zbierane na odbudowę były regularnie defraudowane i przepijane, a osada przedstawiała teraz sobą obraz nędzy i rozpaczy: była zbiorowiskiem paskudnych i byle jak skleconych ruder pod gołym i czarno osmalonym zboczem kotliny. Przed pożarem Birka miała kształt owalny z centralnym ryneczkiem, teraz z nielicznych porządniej odbudowanych domów, spichrzy i gorzelni uformowało się coś w rodzaju długiej uliczki, którą zamykał front postawionego społecznym trudem zajazdu "Pod Głową Chimery" zarządzanego przez wdowę Goulue. <br> I od