by pies został u nas sekretarzem w gminie, pisarzem?<br> - Czemu nie.<br> Mogę zostać sekretarzem.<br> I co powiecie.<br> &lt;page nr=67&gt;<br> Od tego czasu ludziska z sąsiedniej parafii przestali przychodzić do nas z kiełbasą, z kopami jaj, z koszykami pełnymi prawdziwków.<br> Pies im wszystko czytał i pisał za miskę ziemniaków zalanych mlekiem, za kość byle jaką, za pieróg spadły na ziemię.<br> Nawet taki memoriał wyszykował do cesarza, że im z rządowych pieniędzy zbudowano mostek na potoku, bagna osuszono i umorzono toczący się od dziesiątków lat proces z dworem o gromadzkie błonie.<br> - A za Wisłą - mówił dalej pradziadek - w tej wsi nie tak dawno strawionej przez ogień