się nie zajmował. Sformułowanie minima persona qui exercitalis homo esse invenitur wskazywało kryterium, na podstawie którego określano przynależność etniczno-prawną w wypadkach wątpliwych. <br> W rozdziale 62 wymieniono tylko dwie wartości wergeldu - minimalną i maksymalną. To wystarczyło, żeby określić zakres modyfikacji wprowadzonej z woli króla do starego zwyczaju. Dolną stawkę trzeba było zapisać dlatego, że dla królewskich gasindów została ona podwyższona z ogólnie obowiązujących 150 do 200 solidów, górną zaś zanotowano dlatego, że była ona maksymalna dla wszystkich bez wyjątku, przeto król, gdy wyznaczał według uznania okup za śmierć swojego gasinda, nie mógł przekroczyć pułapu 300 solidów. Sformułowanie, że przy wergeldzie wyższym od