Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
i wszystko, co w swej sztuce zmieścił, wyprowadził z relacji stroju i nagości, z własnej - jak najbardziej prywatnej - mitologii. Może by nawet - na pół żartem - powiedzieć, że Operetka nic o historii nie mówi: mówi raczej, jak z historii uciec.
Bo przecież stosunek panów i lokajów, Księcia i Hufnagla nie nakręca bynajmniej akcji Operetki! Owszem, wszystko, co panowie mówią i robią, wszystkie społeczne formy, jakie w swoim pracowitym próżniactwie budują, budują przeciwko lokajom: i odwrotnie. Ma słuszność Jarzębski mówiąc, że Gombrowiczowska forma jest zawsze - formą ku Innemu.
Jednakże nic stąd - dla postępu fabuły - nie wynika. Martwa relacja może trwać do końca świata
i wszystko, co w swej sztuce zmieścił, wyprowadził z relacji stroju i nagości, z własnej - jak najbardziej prywatnej - mitologii. Może by nawet - na pół żartem - powiedzieć, że Operetka nic o historii nie mówi: mówi raczej, jak z historii uciec.<br>Bo przecież stosunek panów i lokajów, Księcia i Hufnagla nie nakręca bynajmniej akcji Operetki! Owszem, wszystko, co panowie mówią i robią, wszystkie społeczne formy, jakie w swoim pracowitym próżniactwie budują, budują przeciwko lokajom: i odwrotnie. Ma słuszność Jarzębski mówiąc, że Gombrowiczowska forma jest zawsze - formą ku Innemu.<br>Jednakże nic stąd - dla postępu fabuły - nie wynika. Martwa relacja może trwać do końca świata
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego