w areale kilkuletnich genetów zapobiega stagnacji w populacji, gdyż stwarza możliwości rozwoju siewek, a także osobników pochodzenia wegetatywnego, poprzez ich podział. Z jednej więc strony fragmentacja zapewnia utrzymanie się danego genetu w wielogatunkowych zbiorowiskach, a z drugiej strony nie zamyka możliwości sukcesywnego odmładzania populacji oraz zwiększania jej liczebności. Natomiast warunki bytowania, modyfikujące tempo wzrostu i rozwoju genetów, pośrednio wpływają na dynamikę populacji, a zwłaszcza na jej liczebność i strukturę przestrzenną.<br>W zasiedlaniu nowych miejsc decydującą rolę odgrywa reprodukcja generatywna, a więc permanentne pojawianie się nowych genetów (Ryc.3.27). Szybkie rozrastanie się genetów doprowadza do wypełnienia wolnych miejsc, a także eliminacji