Typ tekstu: Książka
Autor: Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
Tytuł: Świat na słomce Bożej
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1941
gronostajowych błamach? -
A jeśli serce jest już tylko mięśniem,
Cóż po urodzie wszechrzeczy?
Gwiazdy jaśnieją promiennie i szczęśnie,
Lecz Ziemia gwiazdom zaprzeczy...

OBŁOKU BIAŁY...

Obłoku biały, obłoku szczęśliwy,
Gdyż niewiedzący! Jak owoc owalny,
Na lazurzyste wytoczony niwy
Przez wicher morski, pustynny czy halny...

Czyjeż bo życie nad twoje szczęśliwsze?
Z bytu masz zmienność - sen pustką ci służy -
I nie czas tobie dłuży się, leniwcze,
Lecz ty czasowi wleczesz się i dłużysz...

- Cóż, że wiatr zdmuchnie kształty twoje obłe?
Nie masz serca, sam siebie pokochać nie mogłeś...

RÓŻA, LASY I ŚWIAT

Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy -
Nie czas lasów żałować
gronostajowych błamach? -<br>A jeśli serce jest już tylko mięśniem,<br>Cóż po urodzie wszechrzeczy?<br>Gwiazdy jaśnieją promiennie i &lt;orig&gt;szczęśnie&lt;/&gt;,<br>Lecz Ziemia gwiazdom zaprzeczy...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;OBŁOKU BIAŁY...&lt;/&gt;<br><br>Obłoku biały, obłoku szczęśliwy,<br>Gdyż niewiedzący! Jak owoc owalny,<br>Na lazurzyste wytoczony niwy<br>Przez wicher morski, pustynny czy halny...<br><br>&lt;orig&gt;Czyjeż&lt;/&gt; bo życie nad twoje szczęśliwsze?<br>Z bytu masz zmienność - sen pustką ci służy -<br>I nie czas tobie dłuży się, leniwcze,<br>Lecz ty czasowi wleczesz się i dłużysz...<br><br>- Cóż, że wiatr zdmuchnie kształty twoje obłe?<br>Nie masz serca, sam siebie pokochać nie mogłeś...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;RÓŻA, LASY I ŚWIAT&lt;/&gt;<br><br>Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy -<br>Nie czas lasów żałować
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego