Kiedy stanął przed audytorium młodzieży po pierwszej wojnie światowej, to właśnie stało się główną przyczyną rozdźwięku. Młodzież ta czciła zupełnie inny gatunek pojęć, jej zdaniem znacznie bardziej sprawdzalny i żywy. Garnęła się do nacjonalizmu i komunizmu, ponieważ nacjonalizm wywodził swoje hasła z rzekomo niewzruszalnych praw biologicznej walki, a komunizm sprowadzał całe zagadnienie prawdy do zmian ekonomicznego podłoża. Zdziechowski nie wykraczał poza dialektykę samych idei i nie przebierał tych idei w nowe ogólniki, uznane przez młodych za coś bardzo ważnego i rzeczywistego. Gdyby to uczynił, mógłby osiągnąć niewielkim kosztem popularność np. Bierdiajewa. Zmiany w historii traktował jako odchylenie się od pewnego wzoru