pójdziemy sobie dalej...<br>- Taaak... - mówi powoli gajowy. - Ja człowiek niechciwy. Mnie tam co Bóg da, to dobrze...<br>Ojciec spogląda na matkę i widzi w jej oczach niepokój, więc znów przesuwa rękę ku marynarce. - Mnie niczego nie trzeba... - dodaje gajowy. Ręka ojca znów zatrzymuje się.<br>- ...Czasy takie, że jeśli człowiek wyniesie cało głowę, to i tak już dosyć bogaty.<br>- To prawda... - odpowiada zupełnie już zdezorientowany ojciec.<br>- Święta racja! - przyznała natychmiast matka. <br>- Kto by tam dziś patrzył o pieniądze albo złoto!... Każdemu przede wszystkim życie miłe.<br>- To może my już sobie pójdziemy, panie gajowy? - powiedział niepewnie ojciec.<br>- Powiedziałem, każdemu życie miłe... - ciągnął gajowy