Typ tekstu: Książka
Autor: Leśmian Bolesław
Tytuł: Poezje
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1920
białym murze.
Czemuż twarz twoja pobladła?
Nie patrz w głąb twego zwierciadła.
Tam - za oknami jest - ogród i róże,
Nie mogę przypomnieć już,
Ile zakląłem tych róż?

Rad byś mi róże dać w winie i w chlebie,
Róże się cisną do gardła!
Matka mi wczoraj umarła...
Nie wiem, czy wolno całować mi ciebie?...
O śmierci rzucam ci wieść,
A ty mnie odstąp lub pieść!...

Otworzę okna, drzwi w słońce otworzę,
Rozwidnię ściany i sprzęty,
Rozbudzę ogród, snem zdjęty!
Ku ogrodowi przydźwignę twe łoże,
Pieszczotą zmącę ci krew,
Wsłuchany w ogrodu śpiew!

* * *

Kwapiły się burze,
Opóźnił się cud!
Powymarły róże
W cieniu
białym murze.<br> Czemuż twarz twoja pobladła?<br> Nie patrz w głąb twego zwierciadła.<br>Tam - za oknami jest - ogród i róże,<br> Nie mogę przypomnieć już,<br> Ile zakląłem tych róż?<br><br>Rad byś mi róże dać w winie i w chlebie,<br> Róże się cisną do gardła!<br> Matka mi wczoraj umarła...<br>Nie wiem, czy wolno całować mi ciebie?...<br> O śmierci rzucam ci wieść,<br> A ty mnie odstąp lub pieść!...<br><br>Otworzę okna, drzwi w słońce otworzę,<br> Rozwidnię ściany i sprzęty,<br> Rozbudzę ogród, snem zdjęty!<br>Ku ogrodowi przydźwignę twe łoże,<br> Pieszczotą zmącę ci krew,<br> Wsłuchany w ogrodu śpiew!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br>Kwapiły się burze,<br>Opóźnił się cud!<br>Powymarły róże<br>W cieniu
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego