w XVIII w. Dotyczyła ta tolerancja jednak bardziej protestantyzmu niż katolicyzmu. Ten ostatni był z reguły podejrzany o czerpanie inspiracji z wrogich państwu obcych źródeł: z Polski i z Rzymu.<br><br>Obok armii - główne oparcie władzy carskiej stanowił potężny aparat biurokratyczny. Reformy Piotra doprowadziły do ścisłej jego centralizacji i podporządkowania osobie cara. Zamiast rosnących liczebnie od lat prikazów i kancelarii stworzono jednolity system kolegiów, zajmujących się poszczególnymi dziedzinami administracji, polityki i gospodarki. Na czele kolegiów, w skład których wchodzili rozporządzający odpowiednią wiedzą radcy oraz asesorzy, stał prezydent. Kolegiom podlegały biura z hierarchią urzędników i praktykantów. Dla kontroli pracy kolegiów powołano w 1721