robotników. Skupiła ona niewielu stronników i została wkrótce rozbita przez policję.<br>Aresztowania nie oszczędziły zresztą i Proletariatu. Waryński dostał się do więzienia w jesieni 1883 r. Partią kierowali po nim: Aleksander Dębski, Feliks Kon i Stanisław Kunicki. W tym czasie członkowie partii w Warszawie i Zgierzu dokonali kilku zamachów na carskich szpiegów i prowokatorów. Akty te były podyktowane względami samoobrony, jednak absorbowały siły partii i odwracały ją od istotniejszych zadań. W 1884 r. Kunicki zawarł w Paryżu układ z emigracyjnymi przedstawicielami Narodnej Woli. Układ ten przewidywał wspólną, pod kierunkiem rosyjskim, akcję rewolucyjną przeciw caratowi, zastrzegał odrębność partii Proletariat w granicach Królestwa