właściwemu niegdyś triceratopsom, a współcześnie gryzoniom: cienka emalia ulegała ścieraniu podczas akcji zębów, stale je ostrząc. Pokrój Barbourofelis nie wskazuje na jakieś <br>&lt;page nr=417&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>szczególne przystosowania, z pewnością nie stosował jednak sposobu polowania <br>cechującego dzisiejsze tygrysy czy lwy, ani żadne dzisiejsze koty. Nieco tylko mniej zadziwiająca budowa zębów, ale zdecydowanie wyspecjalizowana anatomia cechowała prawdziwe tygrysy szablozębe z rodzaju Homotherium, które w środkowej Europie dotrwały do zarania pierwszego czwartorzędowego zlodowacenia, a może nawet do pierwszego interglacjału. Nie miały niemal ogona, niczym ryś, a ich bardzo wydłużone kończyny przypominają proporcjami geparda (ryc. 16. 15B). I w tym przypadku brak ścisłej analogii wśród dzisiejszych zwierząt.<br>Charakterystyczną