przybiera kolejno różne własności, ale trwa niezależnie, obok nich. Nie zamyka go żadne wierzenie, żadna myśl - ma świadomość, że i wierzenia, i myśli przepływają przez niego, śledzi je tak, jak się śledzi własny puls, bicie serca. Jest poza dobrem i złem, poza prawdą i kłamstwem. Jedyna może rzecz godna i cenna to patrzeć jasno na siebie i na innych, nie łudzić się. Ale i tu jesteśmy poddani przyrodzie, budowie własnego ciała, swoim chwilowym odruchom. Kiedy Julian skazany na śmierć wygłasza gorzką tyradę w celi więziennej i powtarza, że nie ma innego prawa naturalnego niż siła lwa albo potrzeba istoty, która czuje