że rozważane ciało P znajduje się w polu, zatem ma również pewną energię, związaną z zajmowanym położeniem. Energię tę możemy wyrazić sobie np. jako pracę, którą wykonać należy, by ciało P umieścić w danym punkcie pola.<br>W celu opisania energii potencjalnej ciała P musimy przejść od rozważań ogólnych nad ruchem centralnym, do jakiegoś - dowolnego zresztą - konkretnego przykładu tego ruchu.<br>Umówmy się więc, że silą centralną działającą na punkt P będzie siła oddziaływania elektrostatycznego (określona znanym wzorem Coulomba) między dwoma punktowymi różnoimiennymi ładunkami. Przyjmijmy więc, że źródłem pola elektrostatycznego jest ładunek dodatni q&lt;hi rend="upper"&gt;+&lt;/&gt; = Ze&lt;hi rend="upper"&gt;+&lt;/&gt; (gdzie z&lt;hi rend="upper"&gt;+&lt;/&gt; oznacza elementarny ładunek dodatni, tzn. ładunek