do króla Fahda i zaoferował, że skrzyknie wiarusów afgańskiej świętej wojny i na ich czele pomaszeruje przez pustynię na Bagdad. Pewny królewskiej zgody i nagrody, rozesłał nawet wici wśród tych arabskich wojowników, którzy mając zamknięte drogi powrotne do domu, po wojnie w Hindukuszu wstąpili na służbę do afgańskich komendantów i chanów.<br>Ku zaskoczeniu i oburzeniu Osamy saudyjski monarcha jednak nie skorzystał z jego wolontariuszy, ale pozwolił, by w ojczyźnie Proroka Mahometa i islamu wylądowało pół miliona niewiernych cudzoziemców. Nieszczęsny król wolał prosić o pomoc Amerykanów splamionych przyjaźnią z Izraelem niż świętych wojowników, którzy w swoim rewolucyjnym i pobożnym zapale mogliby się