obrazków rodzajowych Warszawy tych lat, scen z życia ówczesnej arystokracji, zabaw i spotkań towarzyskich. Informuje także o sporach wokół języka francuskiego i narodowego, ukazuje negatywnie sportretowane środowisko kosmopolityczne oraz patriotyczne domy Sołtyków i starego podkanclerzego Joachima Litawora Chreptowicza. Dramatyczne wydarzenia polityczne tych lat nie interesują Hoffmanowej.<br> Karolina &#150; jako bohaterka charakterologicznie jest prawie statyczna: idealny wzór dobrej córki, wiernej i oddanej żony i matki. Byłaby nudna i monotonna, ponieważ łatwo można przewidzieć jej reakcje i zachowania. Istotnym novum, które wzbogaca książkę i postać jest dziennik-notatnik bohaterki wkomponowany w narrację. Intymne zwierzenia nieszczęśliwej kobiety, nie chcianej i niekochanej przez męża, podane