Uszom nie wierzę!<br>Temperamenty rosły. Większość była teraz przeciw Surmie. Praktykanci, "narzeczona", Krysia, nawet pani Ina ganili stanowisko kuzyna Borowskiego. W imię czego chce chronić ruchomy majątek, dla kogo? A jednak Surma nie ustąpił. Andrzej nie chciał wystawić pokwitowania. Reidern w ogóle nie zabierał głosu. Obrażeni, żegnając się więcej niż chłodno, opuścili dwór. Szli rządkiem, garbaci od plecaków i worków przytroczonych do ramion, dróżką między białymi, skostniałymi mrozem krzewami, do granic parku. Nie pytano ich o wybrany kierunek drogi. Tylko jedna pani Ina długo stała przy oknie. W pokoju wisiało jeszcze echo ostatniego zdania Józika, że nie omieszka powiadomić o stanowisku