od dzieciństwa i przyjaźnić się od lat kilkudziesięciu. Miałem też szczęście startować z nim w jednej sztafecie SN PTT. Kiedyś zawaliłem i on, a nie kto inny, pomimo że przebiegł dystans dziesięciu kilometrów na darmo i wylał z siebie litry potu - poklepał mnie po plecach i powiedział : &lt;dialect&gt;"co się mortwis chłopce, mocnyś jak niedźwiedź, dziś ci nie wyszło, boś źle nasmarowoł narty, jutro bedzies lepsy ! Ino goń, trenuj&lt;/&gt;! (Artur Prosałowski, art.: Tatry znowu zapłakały... w Sportowcu nr 32 (1692) z 9VIII 1983 r.).&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Wanta z grani Długiego Giewontu&lt;/&gt;<br><br>Pewnego razu schronisko na Kondratowej o mały włos nie zostało zniesione przez spadającą