wypuszczonego na łąkę: śmieszy go zarówno własna, jak cudza przygoda, upaja go powodzenie i powietrze; porażka zaś zagrzewa do dalszych ryzykownych czynów.<br>Tak właśnie było ze mną. Naśmiawszy się wraz z pułkownikiem, dotarłem z dodatkowym obciążeniem w prawym bucie do pierwszego ostrowu, gdzie wreszcie mogłem usiąść i wylać wodę z cholewy. Potem dopiero obejrzałem się na resztę karawany.<br>Władek o dwieście kroków przed naszym stanowiskiem dokonywał heroicznych wysiłków, aby wytaplać się z żywiołu, który go pochłaniał. Podczas gdy przewodnicy windowali w górę jedną jego nogę, druga zapadała w mszar...<br>Miesił tak w miejscu bagnisty kożuch i klął z rozpaczy.<br>Potem, przy