wysiedleni i że woine przetrwaliśmy w Krakowie. <page nr=22> Pisał mu o tym ojciec. Ale musiałem mu to wszystko jeszcze raz opowiedzieć. Że kazano nam opuścić mieszkanie w ciągu pót godziny i że pozwolono nam wziąć tylko po walizcc. Matkę moją znał, gdyż parę razy towarzyszyła ojcu do Rzymu. Chciat uslyszeć, jak chorowała i jak umarła. Dalekie dni sprzed piętnastu lat stanęły mi przed oczyma jak żywe. Matka w Krakewie gotowała nam. Przyrządzając mięso, widać niezupelnie świeżę, skaleczyła się w palec i przyszło zakażenie. Piorunujące, tak że po dwudziestu czterech godzinach żyły jej ręki stały się niebieskie. Nie odstępowałem matki. Ojciec biegał po