Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Tygodnik Powszechny
Nr: 50
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1994
Tytuł: Tygodnik Powszechny
Nr: 50
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1994
wszystko jedno?
Józefa Hennelowa "Morał, ale nie taki", Z DOMU I NIE TYLKO
Drugoklasista prosi, by posłuchać jego czytania.
Ma zadaną historyjkę z podręcznika do polskiego pt. "Tchórz".
Samo życie: chłopcy na przerwie kopią piłkę.
Piłka trafia panią wychowawczynię, która się niespodziewanie na podwórzu zjawiła.
Awantura: poplamiony żakiet nauczycielki, sprawca chowa się za innych, "pani" wskazuje domniemanego winnego (ucznia, który najczęściej "podpada"), "pokaż dzienniczek", "przyjdziesz z ojcem", i jeszcze: "mogłeś przecież skrzywdzić młodszego od siebie".
W obronie niewinnego staje kolega, który zgłasza się jako sprawca, choć ojciec karze go zawsze bardzo srogo; wtedy dopiero "pani" orientuje się, że się pomyliła i
Józefa Hennelowa "Morał, ale nie taki", Z DOMU I NIE TYLKO
Drugoklasista prosi, by posłuchać jego czytania.
Ma zadaną historyjkę z podręcznika do polskiego pt. "Tchórz".
Samo życie: chłopcy na przerwie kopią piłkę.
Piłka trafia panią wychowawczynię, która się niespodziewanie na podwórzu zjawiła.
Awantura: poplamiony żakiet nauczycielki, sprawca chowa się za innych, "pani" wskazuje domniemanego winnego (ucznia, który najczęściej "podpada"), "pokaż dzienniczek", "przyjdziesz z ojcem", i jeszcze: "mogłeś przecież skrzywdzić młodszego od siebie".
W obronie niewinnego staje kolega, który zgłasza się jako sprawca, choć ojciec karze go zawsze bardzo srogo; wtedy dopiero "pani" orientuje się, że się pomyliła i
wszystko jedno?</><br><br><div type="art"><br><au>Józefa Hennelowa</> <tit>"Morał, ale nie taki", Z DOMU I NIE TYLKO</><br><br>Drugoklasista prosi, by posłuchać jego czytania.<br>Ma zadaną historyjkę z podręcznika do polskiego pt. "Tchórz".<br>Samo życie: chłopcy na przerwie kopią piłkę.<br>Piłka trafia panią wychowawczynię, która się niespodziewanie na podwórzu zjawiła.<br>Awantura: poplamiony żakiet nauczycielki, sprawca chowa się za innych, "pani" wskazuje domniemanego winnego (ucznia, który najczęściej "podpada"), "pokaż dzienniczek", "przyjdziesz z ojcem", i jeszcze: "mogłeś przecież skrzywdzić młodszego od siebie".<br>W obronie niewinnego staje kolega, który zgłasza się jako sprawca, choć ojciec karze go zawsze bardzo srogo; wtedy dopiero "pani" orientuje się, że się pomyliła i
