okręgu na linie, a Zuzanna całą swoją energię kierowała na to, by się na nim utrzymać. <br>- Kolana bardziej do środka - mówił pan Jedlicki. - Pamiętaj o tym. Złe nawyki bardzo trudno potem wykorzenić. <br>Najważniejsze, że przestała się konia bać. Nawet odważyła się podać mu na dłoni kostkę cukru. Poczuła dotyk jego chrap, były miękkie i lekko wilgotne. Ogarnęło ją wzruszenie. Wchodziła w inny świat, z wolna zaczynała nim żyć. Polubiła nawet zapach stajni, teraz wydawał jej się dość oryginalny. Po tygodniu pan Jedlicki zdecydował się dać jej siodło, chociaż ciągle jeszcze koń chodził na linie. <br>- Może już byśmy spróbowali bez liny? - spytała