ze skrajną tezą, że <foreign>lorgnettes</> nie pomagają lecz przeszkadzają w odbiorze widowiska teatralnego. Uwaga widza, który jednym uchem słucha w przekładzie pełnego dialogu, drugim mimo woli chwyta strzępki lub: pogłos tekstu oryginalnego i patrzy na grę aktorów jest tak podzielona, jego mózg musi wykonywać tak duży wysiłek asocjujący, że wynik chybia celu: albo słucha się przekładu i nie absorbuje w pełni ruchu scenicznego, gry aktorskiej, gestu i mimiki albo na odwrót. Moje osobiste doświadczenie wskazuje, że system jednoczesnego przekładu ulepszał się w ciągu trzech miesięcy, że w ciągu tego czasu przywykał do korzystania z niego mój aparat recepcyjny. Na ostatnich przedstawieniach