Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
Z każdym dzielił opłatek i życzenia. Dziewczyny chciały całować go w rękę, on jednak obejmował je i cmokał głośno w policzki. Tylko Gawlikowa ujęła go za głowę i pocałowała w czoło, a dziedzic pocałował starą kucharkę w rękę. Gawlikowa w niezdarnej pieszczocie przesunęła zsiekaną dłonią po łysiejącej głowie Borowskiego. Bardzo cicho mówiła mu coś do ucha, nie bacząc na obecnych.
Kiedy służba przyjęła już życzenia i podarki, dziedzic zwrócił się ku domownikom. W tym czasie zdążył już podzielić się z nimi opłatkiem proboszcz. Niektórzy ocierali łzy, zrobiło się nagle serdecznie, choć smutno.
- No tak - powiedział Surma - nie ma już Warszawy. Nie
Z każdym dzielił opłatek i życzenia. Dziewczyny chciały całować go w rękę, on jednak obejmował je i cmokał głośno w policzki. Tylko Gawlikowa ujęła go za głowę i pocałowała w czoło, a dziedzic pocałował starą kucharkę w rękę. Gawlikowa w niezdarnej pieszczocie przesunęła zsiekaną dłonią po łysiejącej głowie Borowskiego. Bardzo cicho mówiła mu coś do ucha, nie bacząc na obecnych.<br> Kiedy służba przyjęła już życzenia i podarki, dziedzic zwrócił się ku domownikom. W tym czasie zdążył już podzielić się z nimi opłatkiem proboszcz. Niektórzy ocierali łzy, zrobiło się nagle serdecznie, choć smutno.<br> - No tak - powiedział Surma - nie ma już Warszawy. Nie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego