cielenia i, co za tym idzie, drastycznej recesji lodowca Columbia (Alaska) po 1983 r. na podstawie spodziewanych głębokości morza uzyskanych dzięki pomiarom radioechosondażowym topografii podłoża lodowca (Rasmussen, Meier, 1982). Jednak podana prawidłowość nie wyjaśnia przyczyn zmian w intensywności cielenia w ciągu roku. W.G. Sikonia (1982) badał sezonowe zmiany szybkości cielenia w środkowej zatoce klifu lodowca Columbia. Stwierdził on, że szybkość cielenia wiąże się z ilością wód roztopowych (mierzonych przepływami w rzece wypływającej z pobliskiego lodowca Knik) i wysokością kolumny lodu na klifie, nie równoważonej przez wypór wody morskiej. J. Jania (1988b, 1991) uważa, że obie wspomniane zależności wskazują na jedną